Πώς να καλλιεργήσω αγγουράκια

 Πώς να καλλιεργήσω αγγουράκια;

Τα αγγού­ρια είναι πολύ δημο­φιλή στους οικια­κούς λαχα­νό­κη­πους. Αν και χρειά­ζο­νται πολύ χώρο για να ανα­πτυ­χθούν, μπο­ρούν να απο­δώ­σουν ακόμα και σε μικρούς κήπους, αν σκα­λώ­σουμε τις αγγου­ριές σε κάθετα στη­ρίγ­ματα που εξοι­κο­νο­μούν καλ­λιερ­γη­τικό χώρο. Μπο­ρούμε επί­σης να καλ­λιερ­γή­σουμε αγγού­ρια σε γλά­στρες και ζαρ­ντι­νιέ­ρες ή σε άλλα δοχεία.

Υπάρ­χουν αρκε­τές ποι­κι­λίες αγγου­ριών – από τα μικρά που είναι κατάλ­ληλα για πίκλες μέχρι τα λεπτά και μακριά που είναι για σαλά­τες. Υπάρ­χουν επί­σης υπό­λευκα με ραβδώ­σεις (ατζού­δια), κίτρινα και φρου­τώδη.

Οι αγγου­ριές βγά­ζουν δυό είδη λου­λου­διών – με ύπερο (θηλυκά) και με στή­μο­νες (αρσε­νικά). Υα πρώτα λου­λού­δια είναι με στή­μο­νες και πέφτουν χωρίς να εξε­λι­χθούν σε καρπό. Η επό­μενη φουρ­νιά λου­λου­διών περι­λαμ­βά­νει και αρσε­νικά και θηλυκά και έτσι γίνε­ται επι­κο­νί­αση (γονι­μο­ποί­ηση). Πρό­σφατα, σε ορι­σμέ­νες χώρες έχουν αρχί­σει να πωλού­νται και θηλυκά μόνο φυτά (βγά­ζουν μόνο θηλυκά άνθη) και γι’ αυτό τα πακε­τά­κια με τους σπό­ρους έχουν και ειδικά χρω­μα­τι­σμέ­νους σπό­ρους, που πρέ­πει να φυτευ­τούν ανά­μεσα στους υπό­λοι­πους για να μπο­ρεί να γίνει επικονίαση.

Κλι­μα­τι­κές προϋποθέσεις

Τα αγγού­ρια είναι υπο­τρο­πικά φυτά και χρειά­ζο­νται μακριές και θερ­μές μέρες, άφθονο ήλιο και ήπιες νύχτες. Eυδο­κι­μούν σε σχε­τικά υψη­λές θερ­μο­κρα­σίες και η ιδα­νική τους θερ­μο­κρα­σία είναι 18–24 βαθ­μοί Κελ­σίου. Η αγγου­ριά δεν αντέ­χει την παγω­νιά. Και επειδή είναι ένα φυτό με γρή­γορη ανά­πτυξη χρειά­ζε­ται τακτικό πότι­σμα και θρε­πτικά στοι­χεία καθ’ όλη την περί­οδο της ανά­πτυ­ξής της.

Χώμα

Η αγγου­ριά είναι ένα ευπρο­σάρ­μο­στο φυτό. Μπο­ρεί να ανα­πτυ­χθεί με επι­τυ­χία σε πολ­λούς τύπους χώμα­τος. Πάντως προ­τιμά το καλά απο­στραγ­γι­ζό­μενο αφράτο χώμα, που είναι πλού­σιο σε οργα­νι­κές ύλες και θρε­πτικά συστα­τικά. Γι’ αυτό πριν τη φύτευση εμπλου­τί­στε το χώμα με καλά χωνε­μένη κοπριά ή κομπόστ. Το pH (δεί­κτης οξύ­τη­τας) του χώμα­τος πρέ­πει να είναι μεταξύ 6.0 και 7.0.

Λιπά­σματα

Πριν από τη φύτευση, θα πρέ­πει να απλώ­σετε ένα πλή­ρες λίπα­σμα, όπως το 5–10-10 ή κάποιο παρό­μοιο. Μια εβδο­μάδα μετά την έναρξη της ανθο­φο­ρίας, καθώς και τρεις εβδο­μά­δες αργό­τερα, χρη­σι­μο­ποι­ή­στε λίπα­σμα πλού­σιο σε άζωτο στο πλάι του λοφί­σκου. Μη λιπαί­νετε όμως πολύ επειδή η υπερ­λί­πανση ενθαρ­ρύ­νει την ανά­πτυξη του φυλ­λώ­μα­τος σε βάρος της καρποφορίας.

Η φύτευση της αγγουριάς

Μπο­ρείτε να κερ­δί­σετε καλ­λιερ­γη­τικό χρόνο σπέρ­νο­ντας τα φυτά σε κλει­στό χώρο 10 με 14 ημέ­ρες πριν από την προ­βλε­πό­μενη ημε­ρο­μη­νία φύτευ­σης. Χρη­σι­μο­ποι­ή­στε, ει δυνα­τόν, αυτο­δια­λυό­με­νες κού­πες φύτευ­σης και προ­σπα­θή­στε να μην ταλαι­πω­ρή­σετε τις ρίζες κατά τη μεταφύτευση.

Η φύτευση ή μετα­φύ­τευση στο ύπαι­θρο πρέ­πει να καθυ­στε­ρή­σει έως ότου περά­σει ο κίν­δυ­νος παγω­νιάς την άνοιξη. Οι σπό­ροι πρέ­πει να φυτεύ­ο­νται σε λοφί­σκους ανά τέσ­σε­ρις ή πέντε και οι λοφί­σκοι να απέ­χουν μεταξύ τους 120 με 150 εκα­το­στά. Αν φυτέ­ψετε περισ­σό­τε­ρες της μιας σει­ρές, κάθε σειρά λοφί­σκων πρέ­πει να απέ­χει από τη διπλανή της 150 με 180 εκα­το­στά. Όταν τα φυντά­νια ανα­πτυ­χθούν λίγο, μ’ ένα ψαλ­λίδι κόψτε κοντά στη ρίζα τα πιο ασθε­νικά κι αφή­στε να μεγα­λώ­σει το πιο δυνατό.

Καλ­λιερ­γη­τική φροντίδα

Η εφαρ­μογή φυσι­κής εδα­φο­κά­λυ­ψης δια­τη­ρεί την υγρα­σία του χώμα­τος, προ­λα­βαί­νει το πατί­κωμα (συμπί­εση) του χώμα­τος και βοηθά στον περιο­ρι­σμό των ζιζα­νίων. Επί­σης, η μαύρη πλα­στική εδα­φο­κά­λυψη είναι ένα πολύ­τιμο βοή­θημα στη δια­τή­ρηση της υγρα­σίας και στην ελα­χι­στο­ποί­ηση των προ­βλη­μά­των από ζιζάνια.

Ο έλεγ­χος των ζιζα­νίων, των εντό­μων και των ασθε­νειών πρέ­πει να ξεκι­νή­σει από τη στιγμή που τα φυντά­νια αρχί­ζουν να ξεπρο­βάλ­λουν από το χώμα. Προ­σπα­θή­στε να ελέγ­ξετε τα ζιζά­νια και τα έντομα με οργα­νι­κούς τρό­πους και με το χέρι, επειδή τα εντο­μο­κτόνα θα σκο­τώ­σουν και τις μέλισ­σες που επι­κο­νιά­ζουν τα άνθη της αγγουριάς.

Συγκο­μιδή

Τα αγγού­ρια είναι έτοιμα για συγκο­μιδή 50 με 70 ημέ­ρες μετά τη φύτευση. Ανά­λογα με τη χρήση που τα προ­ο­ρί­ζετε, κόψτε τα ανά­λογα με το μέγε­θός τους. Μην τα αφή­νετε όμως να φτά­σουν στο στά­διο του κιτρι­νί­σμα­τος γιατί όσο μεγα­λώ­νουν γίνο­νται πικρά. Μαζέψτε τα κόβο­ντάς το μίσχο τους μισό πόντο πάνω από τον καρπό. Και προ­σπα­θή­στε να μην ποδο­πα­τή­σετε τις αγγου­ριές την ώρα που μαζεύ­ετε τον καρπό.

Η συχνή συγκο­μιδή των αγγου­ριών είναι απα­ραί­τητη για να μεγα­λώ­νουν και να έχουν την καλύ­τερη δυνατή ποιο­τητα. Η καθυ­στέ­ρηση της συγκο­μι­δής οδη­γεί σε αγγού­ρια κατώ­τε­ρης ποιό­τη­τας και σε λιγό­τερο παρα­γω­γικά φυτά επειδή η καρ­πο­φο­ρία είναι μια εξα­ντλη­τική δια­δι­κα­σία για το φυτό.

Δείτε εδώ: Μεγάλη ποικιλία σπόρων αγγουριάς

πηγή: http://www.kevio.gr/